Część druga cyklu dokumentalnego o Dariuszu Wojciechowskim. Posłuchaj części pierwszej.

Nowe życie Pana Darka zaczęło się na brzegu jego starej kanapy w pokoju z dzieciństwa, gdy usiadł i zdał sobie sprawę, że może wszystko zacząć od nowa, dając nadzieję na lepsze życie nie tylko sobie. Przekroczył niewidoczny próg nowego świata. W części pierwszej cyklu poznaliśmy bohatera i dowiedzieliśmy się jak doszło do zdarzenia, które zmieniło wszystko. W części drugiej dowiemy jak wstał z kolan dając nadzieję nie tylko sobie.

Pochodzi z Nietkowa a po studiach osiedlił się w Toruniu. Prowadził życie podobnie jak wielu znajomych: rodzina, dom, praca, przyzwyczajenia, skuteczna pogoń za dobrobytem. Dzień za dniem…Pewnego dnia jadąc samochodem zauważył, że jego wzrok gwałtownie się pogarsza. Zdiagnozowano wylew płynu surowiczego pod siatkówkę. To miało być tymczasowe, szybko się wchłonąć, a sytuacja wrócić do normy. Życie pisało jednak dla niego inny scenariusz. Był listopad 2017 r. Stan wzroku szybko się pogarszał i rok później nie widział dobrze też na drugie oko. Dopiero wtedy zdiagnozowano właściwą chorobę, ale stan zapalny w obu oczach poczynił nieodwracalne zniszczenia. Lekarze próbowali jeszcze ratować to, co pozostało. Przechodził kolejne operacje, jednak było już za późno. Na jedno oko nie widzi już nic, drugie to 4 procent normy, czyli cienie bez ostrości i mgła…

Taki właśnie widok przywitał go na pierwszym spacerze po powrocie do domu rodzinnego w Nietkowie (po rozpadzie małżeństwa ociemniałym synem zaopiekowali się rodzice). Pod lasem rosła piękna rozłożysta jabłoń pod, którą jako dziecko marzył o swojej pięknej przyszłości. Dziś uschnięta stała się symbolem sytuacji, w której znalazł się po utracie wzroku i rodziny. Może jednak wyrośnie na niej choć jeden zielony listek?

Posłuchaj reportażu.