II część cyklu dokumentalnego pt. ”Opowieści babci Leonardy”.
Małgorzata Łagowska ze Szprotawy od dzieciństwa była bardzo związana emocjonalnie ze swoją babcią. Latami słuchała niesamowitych opowieści o losie dziecka z rodziny podążającej za ojcem, żołnierzem armii generała Andersa. Rozbudzały wyobraźnię, ciekawość świata i późniejszą pasję podróżowania. Z czasem zdała sobie sprawę z ich wartości historycznej i zaczęła rejestrować babcine opowieści.
W części pierwszej poznaliśmy losy Leonardy Marianny Palskiej, po mężu Madej, która podczas II wojny światowej przeszła trudną drogę pisaną wielu polskim rodzinom. Urodzona 30 listopada 1934 roku w Sulisławicach w momencie sowieckiej wywózki 10 lutego 1940 roku, miała skończone 5 lat. Całą rodzinę deportowano z Podola w głąb ZSRR na Sybir gdzie spędzili półtora roku. Później dzięki paktowi Sikorski – Majski Jan Palski mógł dołączyć do tworzących się polskich sił zbrojnych, dzięki czemu opuścili Syberię i przenieśli się do Uzbekistanu. Kolejne sześć miesięcy czekali na dalszą podróż do Teheranu w Iranie a po następnych dziewięciu miesiącach tam spędzonych, wyruszyli przez port Karaczi (obecnie Islamabad w Pakistanie) do portu Mombasa w Kenii, zostali przetransportowani dalej w głąb Afryki do Masindi w Ugandzie, gdzie ostatecznie spędzili 5 lat.
W części drugiej pt. ”Zakazana historia” poznamy powojenne losy rodziny Palskich. Leonarda powróciła z matką i ocalałym rodzeństwem do Polski, gdzie ponownie spotkali się z ojcem. Tu też nie był łatwo. Jan, bohater spod Monte Casino, traktowany był jak wróg publiczny i trzeba było wielu lat, aby rodzina ułożyła sobie życia na nowo. Pod koniec lat 50-tych zapłacił za to najwyższą cenę. Wnuczka Małgorzata wychowana na opowieściach babci po latach ruszyła jej śladem. Najpierw na Ukrainę a później do Afryki zdając babci na bieżąco szczegółowe relacje. Rodzinna historia ożyła na nowo.
Posłuchaj reportażu.
Babcia Leonarda i Gosia podczas jednego ze spotkań.
Afryka babci i wnuczki (zdjęcia z archiwum rodzinnego Palskich).