Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to jedno z najstarszych świąt maryjnych w Kościele, którego początki sięgają VI wieku, najpierw terenu Palestyny, później Bizancjum. Mimo to dogmat został ogłoszony dopiero w wieku XX – po drugiej wojnie światowej.
1 listopada 1950 roku w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus (Najszczodrobliwszy Bóg) papież Pius XII ogłosił dogmat, który stwierdzał, że „po zakończeniu swojego ziemskiego życia Najświętsza Maryja Panna została z ciałem i duszą wzięta do wiecznej chwały”.
„Data ogłoszenia tej prawdy nie jest przypadkowa” – powiedział PAP mariolog o. prof. Grzegorz Bartosik.
„Dogmat o wniebowzięciu Maryi pokazuje nam godność człowieka i wartość ludzkiego ciała, tego każdy z nas, tak jak Matka Boża zostanie wzięty z ciałem i duszą do nieba. Poza tym, przypomina wierzącym, że ludzkie ciało jest świątynią Ducha Świętego. Tymczasem lata II wojny światowej były czasem, kiedy człowiek w sposób wyjątkowy był poniewierany, stawał się wręcz jedynie numerem. W związku z tym można powiedzieć, że ogłoszenie dogmatu było odpowiedzią na znaki czasu” – powiedział mariolog.
W tradycji ludowej 15 sierpnia jest świętem „Matki Bożej Zielnej” lub „Matką Bożą Zielną”. Tego dnia w dowód wdzięczności Bogu za zebrane plony przynosi się do kościoła bukiety złożone ze zbóż, warzyw, owoców, kwiatów i ziół, które na zakończenie liturgii są święcone przez kapłana.
W związku z tym świętem w kulturze polskiej powstała min. tradycja związana z poświęconymi w ten dzień wiankami uplecionymi ze świeżych ziół, które miały zabezpieczać przed wieloma chorobami.