Notatnik konserwatysty… nowoczesnego 3. 08. 21
O kryzysie nauki o wymiarze globalnym, europejskim i oczywiście krajowym, osobliwie zaś w humanistyce, napisano już wiele znaczących opracowań. Warto wspomnieć choćby dzieło prof. Grzegorza Kucharczyka „Katedra i uniwersytet” omawiane również przeze mnie po wielokroć przy różnych okazjach. Tematyka bowiem kryzysu w rodzimej humanistyce, ale też w naukach prawnych i społecznych niezależnie od ich klasyfikacji, wydaje się być problemem zasadniczym zarówno w kontekście teraźniejszości jak i przyszłości, których ważną częścią są przecież edukacja i nauka pospołu. Ten wątek trzeba wszak przywołać jako część i podstawę fundamentalnych dziś reform ministra, profesora Przemysława Czarnka.
Nie sposób również pominąć tu skandalicznych wydarzeń na naszych uniwersytetach, gdzie współcześni młodzi „hunwejbini” przy wsparciu lewacko-genderowego lobby naukowców usiłowało (wedle niezapomnianych stalinowskich wzorów) ukarać wielu profesorów za… konserwatywne poglądy. Historie „walki” prof. prof. Budzyńskiej, Nalaskowskiego i Polaka, zarówno o dobre imię, jak i o akademicką wolność, nawet jeśli niezbyt nagłośnione to przecież charakterystyczne nad wyraz. Jednocześnie harce o ideologicznej proweniencji takich tuzów intelektu i wiedzy a’ rebour jak panie Płatek, Iwasiów czy Środa, oraz panów w osobach Sadurskiego, Hartmana, Krzemińskiego czy Jażdżewskiego to równie charakterystyczny rys tego akademickiego kryzysu.
Powstanie zatem Collegium Intermarium w tej sytuacji trudno określić celniej niż przełom i nowa jakość związana z nową przestrzenią wolności i ładu w nauce o wymiarze międzynarodowym.”Collegium Intermarium powstało bowiem jako odpowiedź na kryzys życia akademickiego. W czasach, gdy niknie poczucie porządku, celu i sensu, nasza uczelnia ma stały punkt odniesienia – niezmienne idee Prawdy, Dobra i Piękna. Kiedy coraz mniej jest miejsca dla wolnej debaty akademickiej, Collegium jest przestrzenią dla naukowców i studentów, którzy nie boją się stawiać poważnych pytań. Podejmowanie odważnych wyzwań jest nie tylko prawem, ale obowiązkiem każdego, kto współtworzy wspólnotę uczelni. Gdy kształcenie staje się masowe, jednowymiarowe i odtwórcze, przypominamy, że celem edukacji jest zawsze integralny rozwój człowieka. W realiach uniwersytetu jego warunkiem jest bezpośrednia współpraca mistrza i ucznia. Collegium łączy elity państw Międzymorza, których narody przez dziesięciolecia były pozbawione możliwości, by tworzyć własne instytucje akademickie. Jest nie tylko przestrzenią rozmowy o kulturze i różnorodności tradycji naszego regionu – ale przede wszystkim o współpracy naukowej, społecznej i gospodarczej dzisiaj i w przyszłości. Nasza uczelnia stanowi też przystań dla wszystkich tych, którzy poszukując wolności i ładu nie boją się nawiązywać do dorobku poprzednich pokoleń, w tym źródeł naszej cywilizacji – rzymskiego prawa, greckiego umiłowania prawdy i żywego dziedzictwa chrześcijaństwa”
Tyle zatem na początek tytułem wprowadzenia, bowiem mogę solennie obiecać Państwu głębokie, wielokrotne i wszechstronne zainteresowanie tym niezwykłym projektem.
tekst: Andrzej Pierzchała
foto: Pixabay