Sięgamy do ARCHIWUM LSR aby przypomnieć historię niezwykłą , która choć mówi o sporym okresie ludzkiego życia i odległej od dzisiejszej Polski krainie, dwanaście lat temu znalazła niespodziewany ciąg dalszy na ziemi lubuskiej. Często w tym cyklu wracam do dawnych tematów i staram się dopisywać ich ciąg dalszy. Niestety w przypadku bohaterów tego reportażu nasz kontakt z siostrami się po prostu urwał. Mam więc nadzieję, że po jego emisji odezwie się do mnie ktoś i dopiszemy jej ciąg dalszy.
Temat to historie życia rodaczek z dalekiego Kazachstanu, które postanowiły spędzić resztę życia w ojczyźnie swoich przodków. Alwina urodziła się w Kazachstanie do którego w 1939 roku z kresów Rzeczpospolitej (dziś Ukrainy) zostali przesiedleni jej rodzice i dziadowie. Mówiła po rosyjsku, modliła się po polsku. Dziewięć lat temu wraz z mężem Janem wyemigrowała do Polski- kraju swoich przodków. Po 9-ciu latach rozłąki, śladem Pani Alwiny podążyły jej trzy siostry. Ludmiła, Paulina i Aniela pomimo słabego zdrowia i wielu wątpliwości postanowiły spędzić „jesień życia” w kraju, który do tej pory znały tylko z opowieści wyjeżdżających do Polski krewnych i listów siostry Alwiny. Po rozpadzie Związku Radzieckiego Kazachstan przestał być dla nich substytutem ojczyzny . Z ziemią na której wyrośli łączyły. Je już tylko groby dziadków i rodziców, oraz garść wspomnień z lepszych dziecięcych czasów…
Posłuchaj audycji.
Z domowego archiwum i podczas nagrań 12-lat temu.
