„Subiektywna historia polskiego reportażu radiowego – dalszy ciąg prezentacji dorobku Ogólnopolskiego Konkursu Na Reportaż Radiowy im. Ireny Linkiewicz „Po Prostu Człowiek”.
Co kilka tygodni emitujemy na antenie jeden nagrodzony albo wyróżniony reportaż. Zaczęliśmy od pierwszej nagrody, która trafiła do Michała Słobodziana z Polskiego Radia PiK za reportaż „Plan B”, a tydzień temu zaprezentowaliśmy III nagrodę w konkursie, która trafiła do rąk naszej redakcyjnej koleżanki Elżbiety Wozowczyk-Leszko za reportaż „Trochę jak bajka”.
Równocześnie prezentujemy drugi związany z konkursem cykl programowy, który wpisuje się w obchody 100- lecia Polskiego Radia, bo opowiada o reportażu, który nazywany jest jego duszą. Pomysł na organizację sesji pojawił się po rozstrzygnięciu pierwszej edycji w roku ubiegłym. Obecność w jednym miejscu sław polskiego reportażu radiowego, członków konkursowego jury: Janiny Jankowskiej, Ireny Piłatowskiej, Anny Sekudewicz i Jana Smyka zachęcała do spotkania ich z naszymi nominowanymi, znakomitymi reportażystami nieco młodszego pokolenia. Historia Subiektywna, czyli zapamiętana indywidualnie z całym bagażem emocji i kontekstów, opowiedziana ze swadą i refleksją.
Rozpoczęliśmy od przypomnienia twórczości i sylwetki naszej patronki i koleżanki Ireny Linkiewicz w audycji pt. ”Patronka”. Reportaż „Uwertura do życia” stał się początkiem dyskusji o istocie reportażu radiowego jako formy przekazu nie tylko treści, ale też emocji i refleksji.
Przed nami część II cyklu, czyli historia polskiego reportażu radiowego ze Studiem Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia w tle. Jak się okaże, ta ogólnopolska redakcja wywarła bardzo wyraźny wpływ na rozwój tej formy w Polskim Radiu. Tak się składa, że jego twórczynie zasiadają w składzie naszego konkursowego jury.
Fotografie historyczne ze zbiorów prywatnych Ireny Piłatowskiej. Zdjęcia z sesji Krzysztof Filmanowicz.
Posłuchaj audycji.